Xlera8

پوشش زنده: آزمایشگاه موشک ناسا، محموله های کره ای را در پرواز الکترون پرتاب می کند

ایده یک هنرمند از فضاپیمای پیشرفته سیستم بادبان خورشیدی مرکب ناسا در مدار. گرافیک: NASA/Aero Animation/Ben Schweighart

به روز رسانی 7:34 بعد از ظهر EDT: آزمایشگاه موشک استقرار محموله NEONSat-1 را تأیید کرد.

Rocket Lab پنجمین پرتاب خود در سال را به پایان رساند که یک ماموریت مشترک سواری بین موسسه علوم و فناوری پیشرفته کره (KAIST) و ناسا بود. این همچنین چهل و هفتمین پرتاب الکترون این شرکت تا به امروز بود.

برآمدن از پد B در 1:10 صبح NZT در 32 آوریل (24:6 بعدازظهر EDT، 32 UTC در 2232 آوریل) اتفاق افتاد. این تیم با مشکلی در سیستم زمینی کار کردند که باعث شد پرواز حدود 23 دقیقه به تعویق بیفتد.

[محتوای جاسازی شده]

Rocket Lab تلاشی برای بازیابی تقویت کننده مرحله اول پس از جداسازی مرحله در این پرواز نخواهد کرد.

طبق گزارش KAIST، محموله اولیه در این ماموریت، NEONSat-1، یک ماهواره رصدی زمین بود که با "دوربین نوری با وضوح بالا طراحی شده است که برای نظارت بر بلایای طبیعی در امتداد شبه جزیره کره از طریق جفت کردن تصاویر آن با هوش مصنوعی" طراحی شده است.

NEONSat-1 که برای مرکز تحقیقات فناوری ماهواره ای (SaTReC) در KAIST توسعه یافته بود، در مداری دایره ای زمین به طول 520 کیلومتر (323.1 مایل) مستقر شد. همانطور که از نام آن پیداست، این اولین ماهواره در برنامه ماهواره رصد زمین در فضای جدید است که توسط وزارت علوم و فناوری اطلاعات و ارتباطات (MSIT) دولت کره تامین می شود. پیش بینی می شود ماهواره های بعدی در سال های 2026 و 2027 به فضا پرتاب شوند.

بیا با بادبان دور شو

همچنین سیستم بادبان خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا (ACS3) در سفر به فضا مشترک است. این یک نمایش فناوری است که از قدرت نور خورشید از طریق سیستم پیشران بادبان خورشیدی فضاپیما استفاده می کند.

پس از استقرار NEONSat-1، Electron's Kick Stage دوباره شعله ور می شود تا اوج خود را به 1,000 کیلومتر (621.4 مایل) برساند. قبل از استقرار ACS3 با استفاده از توسعه‌دهنده Exolaunch's EXOpod Nova، سومین سوختن برای چرخاندن مدار وجود خواهد داشت.

فضاپیمای خود حول یک اتوبوس دوازده واحدی (12U) CubeSat، به اندازه یک اجاق مایکروویو، که توسط Kongsberg NanoAvionics ساخته شده است، قرار دارد. این بوم‌هایی را که از ترکیبی از پلیمر انعطاف‌پذیر و فیبر کربن ساخته شده‌اند به طول حدود 30 فوت (9.1 متر) مستقر می‌کند.

به گفته ناسا حدود 25 دقیقه طول می کشد تا بادبان های خورشیدی به طور کامل مستقر شوند و پس از آن 80 متر مربع (~860 فوت مربع) اندازه گیری می شود که به اندازه شش نقطه پارکینگ است. این آژانس گفت دوربین‌های نصب‌شده بر روی فضاپیما می‌توانند استقرار را ضبط کنند و به محققان این امکان را می‌دهند تا درک بصری از عملکردهای خوب انجام دهند.

ماریو پرز فضاپیمای پیشرفته سیستم بادبان خورشیدی مرکب (ACS3) را در مرکز ادغام ایمز در اتاق N213 104 با نور UV بازرسی می کند. تصویر: ناسا/براندون تورس

پس از استقرار، ناسا گفت که ممکن است در آسمان، تحت شرایط نور مناسب قابل مشاهده باشد. انتظار می رود که این ستاره "به روشنی سیریوس، درخشان ترین ستاره در آسمان شب" باشد.

آلن رودز، مهندس سیستم های اصلی ماموریت در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در دره سیلیکون کالیفرنیا، در بیانیه ای گفت: "هفت متر از بوم های قابل استقرار می توانند به شکلی بپیچند که در دست شما قرار می گیرد." "امید این است که فناوری های جدید تأیید شده در این فضاپیما، دیگران را ترغیب کند تا از آنها به روش هایی استفاده کنند که ما حتی فکرش را هم نکرده ایم."

محققان بر این باورند که این بوم ها را می توان برای حمایت از بادبان های خورشیدی به بزرگی 500 متر مربع (~ 5,400 فوت مربع) با طرح های آینده به وسعت 2,000 متر مربع (~21,500 فوت مربع) ساخت که تقریباً نصف اندازه یک زمین فوتبال است. .

رودی آکویلینا، مدیر پروژه ماموریت بادبان خورشیدی در ناسا ایمز در بیانیه ای گفت: «این فناوری تخیل را جرقه می زند و کل ایده قایقرانی را دوباره به تصویر می کشد و آن را در سفرهای فضایی به کار می برد. "نمایش توانایی بادبان های خورشیدی و بوم های کامپوزیت سبک وزن، گام بعدی در استفاده از این فناوری برای الهام بخشیدن به ماموریت های آینده است."

[محتوای جاسازی شده]

چت با ما

سلام! چگونه می توانم به شما کمک کنم؟